Page 43 - Gümüşhane Vizyon 27.Sayı

TANITIM

mâden ocakları su ile dol-
muştur. Osmanlı Devrinde
Gümüşhane’nin Canca Ma-
hallesindeki darphanede
12 çeşit gümüş ve altın para
basılıyordu.
Gümüşhâne’de gümüş mad-
eni dışında krom, bakır ve
linyit, Kelkit’te krom, bakır
ve linyit, bakır, linyit, To-
rul’da demir, bakır, mermer ve Kibrit Fabrikası, Çimento Fabrikası, Gümüşkale Kireç
Şiran’da linyit kömü Sanâyii, Gümüşsu Konsantre Meyve Suyu, Kuşburnu
rü bulunmaktadır. Gümüş mâdenlerin işletildiği 1750 Çayı Tesisleri; ayrıca un fabrikaları, mobilya atölyeleri
senesinde Gümüşhâne şehir nüfûsu 60 bini bulmuş- ile bıçkı-hızar atölyeleridir.
tu. Gümüş çıkarılması Sultan Dördüncü Murâd Han
zamânında zirveye ulaştı. Evliyâ Çelebi, 1647 sene- Ulaşım:
sinde Gümüşhâne’yi gezdiğinde; “Burada olan gümüş Hava ve demiryolu ulaşımı yoktur. Gümüşhane ve To-
mâdeni hiç bir diyârda yoktur. Halkı yalnız gümüş işler. rul (Andasa) E-390 karayolu (Trabzon-Erzurum-İran)
70 Kadar ocak olup, fakirliğin bilinmediği bu yerde güzergâhı üzerindedir. Bu yoldan ayrılan tâli yollarla
doğan her çocuğun gümüşten mama tabağı vardır...” merkez ilçe, Kelkit ve Şiran ilçelerine bağlıdır. Bayburt,
demiştir. 1829 Türk-Rus savaşından sonra bu ocaklar Çaykara üzerinden Karadeniz kıyısına, Torul, Kürtün
kapanmaya başlamıştır. üzerinden Tirebolu ve Gürele’de Karadeniz kıyısına
bağlayan yollar vardır. Zigana ve Kop geçitleri arasında-
Sanayi: ki yol Gümüşhane’den geçer. Gümüşhâne ve çevresi ilk

Gümüşhâne ili sanâyi bakımından en az gelişen bir ildir. çağlardan beri İran üzerinden geçerek Asya’nın ticârî
Sanâyi iş yerlerinin sayısı 300’den azdır. Bunlar az işçi mallarını Karadeniz’e ve dolayısıyla Avrupa ülkelerine
çalıştıran küçük iş yerleridir. Başlıca sanâyi kuruluşları: deniz yoluyla bağlanan “ipek yolu”nun üzerinde bu-
lunuyordu.

NİSAN 2020 41